Οι διατροφικές προτιμήσεις του ανθρώπου επηρεάζονται από τα χαρακτηριστικά του ατόμου, του τροφίμου αλλά και του περιβάλλοντος. Ειδικότερα όταν ένας οργανισμός είναι στην ανάπτυξη θα πρέπει να έχει επάρκεια όλων των θρεπτικών συστατικών, κάτι που επέρχεται από την ποικιλία των τροφίμων στα γεύματα του. Αν και οι άνθρωποι φαίνεται να γεννιούνται με γευστικές προτιμήσεις και η αποστροφή για κάποιες γεύσεις, όπως η πικρή, να έχει γενετικές καταβολές, υπάρχει πληθώρα άλλων παραγόντων που επηρεάζουν τις διατροφικές επιλογές των παιδιών.
Η νεοφοβία, που χαρακτηρίζεται από την απροθυμία κατανάλωσης «νέων» τροφίμων, ιδιαίτερα φρούτων και λαχανικών, ξεκινάει την περίοδο του απογαλακτισμού και κορυφώνεται μεταξύ 2 και 6 ετών. Έπειτα σταδιακά μειώνεται, για να φτάσει σε ένα σταθερό σημείο κατά την ενηλικίωση. Η τεχνική της απλής έκθεσης φαίνεται να έχει θετική επίδραση στην αποφυγή της νεοφοβίας. Έχει φανεί πως 10 συνεχόμενες μέρες έκθεσης σε ένα λαχανικό αυξάνει την αποδοχή του συγκεκριμένου, αλλά μειώνει και την απροθυμία να δοκιμάσουν άλλα λαχανικά. Η επανειλημμένη έκθεση σε μια συγκεκριμένη γεύση αυξάνει την προτίμηση και την αποδοχή. Η τεχνική εκμάθησης μιας γεύσης μέσω μιας ήδη αποδεκτής γεύσης αποτελεί μια καλή λύση. Όταν μία αρχικά ουδέτερη γεύση συνδυάζεται με μία υψηλά αποδεκτή γεύση αυξάνει την προτίμηση για την αρχικά ουδέτερη γεύση ακόμα και αν αυτή παρουσιάζεται μόνη.
Ορισμένες πρακτικές συμβουλές προς τους γονείς είναι αρχικά να ενθαρρύνουν τη συμμετοχή των παιδιών στην αγορά, στην προετοιμασία και στο μαγείρεμα του γεύματος. Επιπλέον, είναι καλό να δίνεται η δυνατότητα επιλογής στα παιδιά, όπως για παράδειγμα «θέλεις να φας μαρούλι ή λάχανο;», και να μην είναι επιβλητική η επιλογή του γεύματος. Σημαντικό είναι να του παρέχεται ένα νέο τρόφιμο τη φορά, και πάντα μαζί με κάποιο άλλο που αρέσει ήδη στο παιδί. Έξυπνο «τρικ» είναι να δίνονται τα νέα τρόφιμα στην αρχή του γεύματος, όταν το παιδί είναι πεινασμένο. Επίσης, η συζήτηση με τα παιδιά σχετικά με το φαγητό μπορεί να αποδειχτεί περισσότερο ωφέλιμη από όσο νομίζετε. Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας έχουν άποψη και γνωρίζουν πολλά για το φαγητό. Περιγράψτε του την υφή, τη γεύση, τη μυρωδιά και θα δελεαστεί περισσότερο να το δοκιμάσει. Τα χρώματα και τα σχέδια προκαλούν πάντοτε ενδιαφέρον στα παιδιά, γιατί αυτό να μη συμβαίνει και στο φαγητό τους; Μπορείτε να κάνετε περισσότερο ελκυστικό το πιάτο του δημιουργώντας για παράδειγμα ένα ανθρωπάκι από φρούτα και λαχανικά. Ακόμη, αποφύγετε να είστε πιεστικοί καθώς έχει αποδειχθεί πως η γονική πίεση όχι μόνο δεν επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα αλλά μπορεί μόνο να αυξήσει την αποστροφή του παιδιού για το συγκεκριμένο τρόφιμο. Τέλος, ίσως και σημαντικότερο, να θυμάστε ότι αποτελείτε πρότυπο για τα παιδιά σας και υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες ένα παιδί να καταναλώσει ένα τρόφιμο όταν παρατηρεί ότι καταναλώνεται και από τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
Σχόλια (0)
Πίσω Ikarian Diet