Η βιβλιογραφία σχετικά με τη σχέση της διατροφής και της γονιμότητας έχει επεκταθεί κατά πολύ την τελευταία δεκαετία, με αποτέλεσμα τον προσδιορισμό μερικών σαφών συμπερασμάτων. Σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρεία Αναπαραγωγικής Ιατρικής (ASRM), τουλάχιστον 6% των κρουσμάτων πρωτοπαθούς υπογονιμότητας οφείλονται στην παχυσαρκία της γυναίκας. Κύριος υπαίτιος γι’ αυτό είναι τα οιστρογόνα, η ορμόνη του γυναικείου φύλου που παράγεται από τα λιπώδη κύτταρα.Υπό φυσιολογικές συνθήκες, τα οιστρογόνα παράγονται κυρίως από τις ωοθήκες και σε μικρότερες ποσότητες από άλλους ιστούς. Σε περίπτωση όμως όπου η γυναίκα διαθέτει περίσσιο σωματικό λίπος, τα οιστρογόνα παράγονται και από τα λιπώδη κύτταρα, με αποτέλεσμα τα επίπεδά τους στο αίμα να είναι ανεβασμένα. Οιστρογόνα περιέχουν τα αντισυλληπτικά χάπια οπότε καταλαβαίνουμε πόσο μειωμένες είναι οι πιθανότητες για μια παχύσαρκη γυναίκα με άφθονα οιστρογόνα στο αίμα που καταστέλλουν την ωορρηξία της να μείνει έγκυος. Μελέτες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες με δείκτη μάζας σώματος πάνω από 27 έχουν τριπλάσιες πιθανότητες ανωοθυλακιορρηξίας σε σύγκριση με τις γυναίκες με φυσιολογικό βάρος σώματος. Ακόμα, όμως, και όταν η παχύσαρκη γυναίκα έχει ωορρηξία, η ποιότητα των ωαρίων της ενδέχεται να είναι μειωμένη. Αυτό πιθανώς εξηγεί γιατί, μεταξύ των γυναικών με ωορρηξία, κάθε αύξηση του ΔΜΣ κατά 1 μονάδα πάνω από το 29, μειώνει κατά 4% τις πιθανότητες εγκυμοσύνης μέσα σε ένα χρόνο προσπαθειών.
Ωστόσο αντίστοιχη μείωση της γονιμότητας υπάρχει και σε περιπτώσεις ανδρικής παχυσαρκίας. Σύμφωνα με το περιοδικό Asian journal of Andrology έχει φανεί πως η παχυσαρκία συμβάλλει στη στειρότητα μειώνοντας την ποιότητα του σπέρματος, μειώνοντας της παραγωγή της τεστοστερόνης, συμβάλλοντας στη στυτική δυσλειτουργία και προκαλώντας άλλα φυσικά προβλήματα που σχετίζονται με την παχυσαρκία. Οι μηχανισμοί για την εξήγηση της επίδρασης της παχυσαρκίας στην ανδρική υπογονιμότητα περιλαμβάνουν ανώμαλα επίπεδα αναπαραγωγικής ορμόνης, αυξημένη απελευθέρωση ορμονών που προέρχονται από λιπώδη κύτταρα και λιποκίνες τα οποία σχετίζονται με την παχυσαρκία και άλλα προβλήματα, όπως άπνοια ύπνου και αυξημένες θερμοκρασίες του όσχεου.
Ολοκληρώνοντας, λοιπόν, προκύπτει από την υπάρχουσα βιβλιογραφία μία αδιαμφισβήτητη σχέση ανάμεσα στη διατροφή και στη γονιμότητα, τόσο ανά φύλο όσο και συνολικά. Η διατήρηση φυσιολογικού βάρους σώματος, θα πρέπει να είναι το πρώτο βήμα. Έπειτα, η κατανάλωση ενός plant-based μοντέλου διατροφής, το οποίο είναι μεταξύ άλλων πλούσιο σε φυλλικό οξύ και αντιοξειδωτικά, που ενισχύουν τη γονιμότητα αντίστοιχα σε γυναίκες και άνδρες, είναι απαραίτητη προϋπόθεση, πριν ο επιστήμονας υγείας αποφασίσει να χορηγήσει τα αντίστοιχα συμπληρώματα. Η βάση της διατροφής θα πρέπει να είναι τα φρούτα, τα λαχανικά και τα προϊόντα ολικής άλεσης, με βάση τα αποτελέσματα των μελετών, ακολουθούμενα από τα ψάρια και τα θαλασσινά, πηγές ω-3 λιπαρών οξέων, καθώς και τα φυτικά έλαια, με έμφαση στο ελαιόλαδο. Οι παραπάνω συστάσεις περιγράφουν ουσιαστικά το πρότυπο της Ikarian Diet, η οποία αποδεδειγμένα βελτιώνει πλήθος δεικτών υγείας και, όπως περιγράφηκε στο παρόν κείμενο, η υιοθέτησή της είναι ικανή να ενισχύσει την αναπαραγωγική ικανότητα, είτε για τη σύλληψη με φυσικό τρόπο είτε στα πλαίσια της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
Σχόλια (0)
Πίσω Ikarian Diet